Buzdokuz, mevcut dünyanın sonunu getiren madde... Buzdokuz, bir şairler topluluğu… Buzdokuz, “şiir - teori - eleştiri” dergisi… Burada her işi şairler yapar. Bu yüzden Buzdokuz şairin işliğidir. Genel geçer beğeninin dışında şiire, ileri şiire yer açar Buzdokuz. Şiir, gerçekten şiirse, bu dünyadan kopar. Gelip geçici de olsa bu kopuşa özgürlük diyoruz. Dünya ise sanki onun sonunu düşleyen maddenin, bir bakıma şiirin içinde saklıdır. Bu kopuş üzerine, yani kopana ve kopulana dair etraflıca düşünmek gerek. Teorinin asıl ödevi bu. Öyleyse teori bu bağı kuracak. Eleştiri ise önyargısız, nesnel ve tutarlı bir zihni devreye sokacak. Dahası bunun sağlamasını yapacak. Bize şiiri ve teoriyi, insanın meselelerinin etrafında bir araya getirecek bir dergi gerek. Bu dergi, bunun için var. Estetik / politik alandaki çıkara dayalı ittifaklara karşı… Buzdokuz, ileri şiiri savunan bir kale…